Corporate Strategy and Ethics, as Corporate Strategy comes of age

ในยุค 1980s เศรษฐกิจมีภาวะแข่งขันสูง ราวกับว่าจะเข้าสู่ยุคของการแข่งขันสมบูรณ์ องค์กรธุรกิจต่างๆ ได้มีการใช้กลยุทธ์องค์กร เพื่อแสวงหากำไร จนดูเหมือนเป็นการโฆษณาเกินจริง นักวิชาการจึงเริ่มมีการพูดถึงจริยะธรรมในการใช้กลยุทธ์ต่างๆขององค์กร เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน Kenneth Andrews (1980) ได้พูดถึงความเชื่อมโยงระหว่าง กลยุทธ์องค์กร กับ จริยะธรรม โดยได้พูดถึงคุณค่า 3 ประการ คือ “เกมส์คือคุณค่าของการเล่น ชัยชนะคือคุณค่าของการค้นหา และ ชีวิต กับอาชีพ คือคุณค่าของการดำรงชีวิตอยู่”

มีตำรามากมายที่กล่าวถึงการใช้จริยะธรรมเป็นปัจจัยในการตัดสินใจเลือกกลยุทธ์ นักคิดที่สำคัญในเรื่องนี้คือ Andrews ได้กล่าวว่า CEO กำเนิดจากวัตถุประสงค์ เช่น เรื่องคำจำกัดความของ CEO โดยเขากล่าวว่าเป็นผู้มีจิตใจมุ่งมั่น ทำงานที่มีคุณค่า และสร้างกลยุทธ์องค์กรที่หลักแหลม และ Hosmer ได้ติดตามความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์องค์กร และจริยะธรรม โดยเขียนหนังสือ Chester Barnard ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20  ซึ่งสร้างชื่อเสียงให้เขาอย่างรวดเร็ว และยังมีงานหลายชิ้นที่น่าสนใจ  แสดงให้เห็นว่าจริยะธรรมมีความจำเป็นที่ต้องใช้ในกลยุทธ์องค์กร แต่จะใช้แบบไหนอย่างไรซึ่งจะได้กล่าวต่อไป

วัตถุประสงค์แรกของบทนี้ เป็นการสำรวจหาแนวความคิดในยุคเดียวกัน เกี่ยวกับ กลยุทธ์องค์กร และ จริยะธรรม ใช้ร่วมกันได้จริง และอะไรเป็นการสอนจริยะธรรมที่ Andrews พูดถึงในยุคก่อน ประการแรก การยืนยันคำตอบของคำถามดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ การสนทนาในยุคเดียวกันเกี่ยวกับแนวคิดของ กลยุทธ์องค์กร เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นโดยภาษาทางเศรษฐศาสตร์ ปรัชชญาสังคม และชีวะวิทยา ไม่ได้เกิดจากจริยะธรรม (Hosmers,1994) อย่างไรก็ตามคนก็ยังเชื่อตาม Andrews ที่สอนว่า Corporate strategy และ ethics สามารถมีจุดร่วมกันได้ คำกล่าวนี้ เป็น หลักของ เกมส์คือคุณค่าของการเล่น ชัยชนะคือคุณค่าของการค้นหา และ ชีวิต กับอาชีพ คือคุณค่าของการดำรงชีวิตอยู่ ในบทนี้ เราจะพบบางส่วนของ เรา และการทำงานของเรา

หลักของบทนี้คือ กลยุทธ์องค์กร และ จริยะธรรม เป็นการเชื่อโยงเหมือนกับปัจจุบัน ใน 3 ทางที่กล่าวหรือไม่ ประการที่สอง ความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์องค์กร และ จริยะธรรม รวมถึงการรวมตัวกันของการพิจารณาจริยะธรรม ในกระบวนการการบริหารกลยุทธ์ ประการที่สาม ความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์องค์กร และ จริยะธรรม เป็นการวิจารณ์จริยะธรรม ที่ขับเคลือน ระหว่างกระบวนการบริหารกลยุทธ์ และ แนวทางของกลยุทธ์องค์กร ซึ่งการบริหารเชิงกลยุทธ์และ กลยุทธ์องค์กรไม่เหมือนกันในมุมมองของการวิจารณ์

วัตถุประสงค์ที่ 2 ของบทนี้เพื่อติดตามดูการพัฒนาของการวิจารณ์เรื่องจริยะธรรม ของแนวคิดของกลยุทธ์องค์กรที่มีอายุมากว่า 20 ปี เป็นเรื่องที่ติดตาม และสนใจของ ผู้วิจารณ์ โดยผู้วิจารณ์ไม่ได้เสียอะไรนอกจากเวลา จากจุดยืนทั่วไปของผู้วิจารณ์ผู้ซึ่งถามถึงเรื่องจริยะธรรม ของกลยุทธ์องค์กร และแนวคิดเรื่องกลยุทธ์องค์กรนั้นสำคัญเหมือนกันกับสิ่งที่เราเข้าใจ

The Strategic Management Process and Ethics

การเชื่อมโยงระหว่าง กระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ และจริยะธรรม กลายเป็นสิ่งที่ยอมรับกันในการศึกษาด้านบริหารในอเมริกา และการยอมรับนี้แสดงให้เห็นโดยมีการเขียนในตำราหลายเล่ม ซึ่งในตำราเหล่านั้นได้กล่าวถึงแนวคิดของ Andrews เป็นการปลุกเร้าให้ชีวิตเบิกบาน บนรูปแบบของ คำสั่งสอน ที่กล่าวว่า ethics is useful as a modifying influence on the strategic management process

ที่แรกที่เราพบกับ เรื่อง การดัดแปลงจริยะเข้ากับกระบวนการทางกลยุทธ์ ใน ตำรา Strategic Management: Competitiveness and Globalization, Hitt, Ireland, and Hoskisson (1999) รวมทุกอย่างใน 13 บทในรูปแบบเดียวกัน คือเริ่มต้นด้วย “Review Questions” ต่อด้วย “Application Discussion Questions.”และจบด้วย “Ethics Questions” ตาม “Application Discussion Chapters.” ที่ๆ เหมาะสมกับ จริยะธรรม คือไม่เข้าใจผิดในรูปแบบ มันเป็นคำถามสำคัญ ที่จะแสดงให้เห็นถึง กระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ จริยะธรรม ทำให้เกิดการปรับปรุงเป็นคำถามที่สำคัญกว่า

ในตำรา Strategic Management: Building and Sustaining Competitive Advantage, Pitts and Lei (2000) 9 ใน 12 บทอธิบายแนวคิดการบริหารเชิงกลยุทธ์ ซึ่งร่วมถึงมุมมองทางจริยะธรรมด้วย อีกครั้งที่ตรรกะของความสัมพันธ์ชัดเจน และบทเรียนหลักคือเรียนเรื่อง กระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ และ จริยะธรรมสอดแทรกในและบทเรียน ในตำรา Strategic Management: Concepts and Cases, Thompson and Strickland (1999: 53–4) อภิปรายถึง  “Three Strategy-Making Tasks.” และต่อไปที่การชี้ถึง “The Factors that Shape a Company's Strategy” การอภิปรายถึงจริยะธรรมเป็นช่วงสุดท้ายของบท เมื่อเริ่มคิดเรื่องกลยุทธ์แล้วจึงนำมาพิจารณาในแง่มุมของจริยะธรรม

เราได้ย่ำเตือนถึงเรื่องสำคัญสำหรับการพิจารณาเรื่องจริยะธรรม ในทุกๆ การตัดสินใจ ที่พยายามมีอิทธิพลกับสภาพแวดล้อมทางธุรกิจ

เพราะผลกระทบดังกล่าวจะย้อนกลับมาสู้ลูกจ้าง ชุมชน ดังนั้น ผู้บริหารองค์กรจึงต้องพิจารณาถึงจริยะธรรม และ การตอบสนองต่อสังคม เพื่อบริหารผลกระทบที่จะย้อนกลับมาอย่างรอบครอบ

The proposition evolves

กระบวนการบริหารงานเชิงกลยุทธ์ เป็นตัวชี้ และเชื่อมความสัมพันธ์ของ กลยุทธ์องค์กร และจริยะธรรม จนทฤษฏีมีความชัดเจน ซึ่งก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะเป็นคำถามที่หาคำตอบอยู่ เมื่อยี่สิบปีก่อน George Steiner, John Miner, และ Edmund Gray, ร่วมกันเขียน Management Policy and Strategy (1982: 8) ตำรา, การอภิปราย เน้นถึงสิ่งที่เด่นชัน บน “organizational obligations to society.” หรือ พันธ์ขององค์กรต่อสังคม

และการกล่าวถึงนี่เองที่กำหนดบทบาทหลักขององค์กรใหม่ และเป็นปัญหาเชิงกลยุทธ์ขององค์กรด้วย เมื่อยื่สิบปีก่อน Steiner, Miner, and Gray ถึงความสงสัยเกี่ยกับ กลยุทธ์องค์กร และจริยะธรรมว่าเข้าได้ได้หรือไม่ และความสงสัยนี้ได้ถูกแทนที่อย่างเชื่อมั่น ในตำราด้านการบริหารเชิงกลยุทธ์ ว่าจริยะธรรมสามารถดัดแปลงให้เข้ากับกระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ ได้เป็นอย่างดี

Perspective

ความเชื่อมโยงระหว่าง กระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ และจริยะธรรม เป็นเหมือนกับวินัยที่สร้างความปลอดภัย ด้วยเหตุผล 3 ประการคือ ประการแรก ที่เป็นเหมือนวินัยที่สร้างความปลอดภัยเนื่องจาก กระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์จะไม่เปลี่ยนแปลงไปแม้ว่าจะนำจริยะธรรมเข้ามาร่วมด้วย

ประการที่สอง กระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ และจริยะธรรม เป็นเหมือนกับวินัยที่สร้างความปลอดภัย เพราะว่า จะได้รับการสนับสนุนจากสังคมและชุมชน

ประการที่สาม กระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ และจริยะธรรม เป็นเหมือนกับวินัยที่สร้างความปลอดภัย เพราะว่ามันเป็นการเพิ่มผู้บริหารทุน กระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ เป็นเสมือนคัมภีร์ ที่จะนำไปปฏิบัติ ผู้บริหารกลยุทธ์ ชั้นนำจะวางแผนสร้างแรงจูงใจ และควบคุม ในนามของผู้รับมอบอำนาจจากผู้ถือหุ้น

However

ตั้งแต่ Andrews เชื่อมโยง กลยุทธ์องค์กรเข้ากับ จริยะธรรม ก็เริ่มมีการสิ่งกีดขวาง ที่เริ่มกระจัดกระจาย ในเรื่องของการมีวินัยเป็นความปลอดภัย ซึ่งทำให้ จริยะธรรม สามารถดัดแปลงให้แทรกซึมเข้ากับกระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ โดยการแทกรซึมนี้มีผู้สงสัยว่าทั้ง จริยะธรรม และกระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์นั้นเป็นแนวคิด ซึ่งทำหน้าที่เท่าๆกัน

The Strategic Management Process as Applied Ethics

LaRue Hosmer (1994) และ Alan Singer (1994) ต่างก็ไม่ได้กล่าวว่าจริยะธรรมจะเพียงแค่ดัดแปลงลงไปในกระบวนการบริหารเชิงยุทธ์ศาสตร์ แต่กินความหมายที่กว้าง และลึกกว่านั้น

Hosmer (1994:19-20) ได้แปลกระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ เข้าไปในปัญหาต่อเนื่องของการเรียงลำดับความคิดของ อันตราย และผลประโยชน์ ที่มาพร้อมกับการตัดสินใจ

… the trust, commitment and effort on the part of all of the stake-holders of a firm are as

essential to the success of that firm as are the competitive advantages and strategic

positions of its planning process …

Hosmer (1994:32) ได้สรุปคำสอนนี้ว่า ผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ที่พัฒนาความไววางใจในทิศทางที่ธุรกิจจะ แสดงพันธะสัญญาในอนาคต และพันธะสัญญาในอนาคต ของธุรกิจสามารถรองรับได้ เป็นทั้งการทำงานร่วมกันและ นวตกรรม

Singer (1994: 200) เชื่อม จริยะธรรม และ กระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ บนพื้นฐานที่ทั้งสอง เป็นเหตุผลในกระบวนการตัดสินใจ

Perspective

การทำงานของ Hosmer และ Singer ต่างก็ฉีกออกจากความเชื่อเดิมๆ ที่กำหนดว่าจริยธรรม มีบทบาทเพียงดัดแปลงให้เข้ากับ กระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ โดยเขาเชื่อว่า จริยธรรมไม่ได้ดัดแปลงให้เข้ากับกระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์ แต่ เหตุผล ของจริยะธรรม มีอิทธิพล ต่อกระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์

Hosmer และ Singer ได้แสดงให้เห็นว่าจริยะธรรมเป็นเบื้องหน้าและฉากหลังของ กระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์

Shorthand notation

บทนี้เราต้องการขยายความว่าอะไรคือ จุดหักเหที่ กลยุทธ์องค์กร และจริยธรรม มาเกี่ยวข้องกัน และมันค่อยๆ ปรากฏใน สหรัฐอเมริกา ผู้เขียนใช้ “ethical criticism of corporate strategy”  หรือ ECCS ซึ่งเป็นทางที่สะดวกที่จะอ้างถึง ECCS ไม่ใช่คำปกติที่ใช้ทั่วไป แต่หมายถึง กระแสหลักของการทำวิจัยด้าน กลยุทธ์องค์กร

Ethical Criticism and Corporate Strategy

ECCS เป็นการทำเพื่อ ยืนยันเกี่ยวกับแนวคิดของ กลยุทธ์องค์กร และอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง ร่วมถึงกระบวนการบริหารเชิงกลยุทธ์

การวิจารณ์เป็นศิลปะ วิจัยเรื่องกลยุทธ์องค์กรเป็นวิทยาศาสตร์ทางสังคม ซึ่งต่างกันมาก อย่างหลังจะมีคนรู้มากกว่ารูปแบบในการศึกษากลยุทธ์องค์กร ดังนั้นการขยายความแบบย่อเป็นการวิจารณ์ว่าอะไรคือกิจกรรมที่มีความเกี่ยวข้องกัน

The act of criticism

หากการวิจารณ์คือการแปลความตามตัวอักษรแล้วเราอาจจะพลาดความหมายเชิงนัยของงานเขียนเหล่านั้น  การวิจารณ์คือการใช้สัญชาติญาณในการคิดว่าอะไรคือความหมายที่แท้จริง และตีความถึงความหมายเชิงนัยได้อย่างถูกต้องและครบถ้วนตามความประสงค์ของผู้เขียน

The act ethical criticism of corporate strategy, in three layers

การวิจารณ์จริยธรรมในกลยุทธ์องค์กรเป็นศิลปะ และการกระทำที่ผสานกันของการฝึกฝนของการวิจารณ์ การศึกษาเรื่องจริยธรร และจุดสมดุลย์ของแนวคิดเรื่อง กลยุทธ์องค์กร สามารถฝึกฝนได้ด้วยการฝึกฝนทางธุรกิจ การวิจารณ์จริยธรรมในชั้นของการกระทำเป็นการวิจารณ์โดยตั้งสถานะสำหรับจริยธรรม และตั้งสถานะของการยืนยัน ความเชื่อในศักยภาพของปัญญาของแนวคิดกลยุทธ์องค์กร แบ่งเป็น 3 ลำดับชั้น

ชั้นแรก การวิจารณ์จริยธรรมของกลยุทธ์องค์กร เป็นการวิจารณ์ในความรู้สึก ที่ ECCS นักวิจารณ์ชำนาญในสิ่งที่เขารู้เช่น การวิจารณ์หนังสือ การวิจารณ์ภาพยนตร์ วิจารณ์อาหาร เป็นต้น

ชั้นที่สอง การวิจารณ์จริยธรรมของกลยุทธ์องค์กร เป็นการวิจารณ์ในความรู้สึก ที่ ECCS นักวิจารณ์กล่าวถึงกระบวนการ ตั้งสมมุติฐาน ตรรกะของความสัมพันธ์กันระหว่าง a กลยุทธ์องค์กร b ทฤษฏีทางจริยธรรม

ชั้นที่สาม การวิจารณ์จริยธรรมของกลยุทธ์องค์กร เป็นการวิจารณ์ในความรู้สึก ที่ ECCS เป็นการตั้งสองสมมุติฐาน ของกลยุทธ์องค์กร a ความรู้ทั้งหมดเรื่องพันธะสัญญา b จะเป็นเกิดขึ้นจนกว่า ศูนย์กลาง การยอมรับคำสอนของ กลยุทธ์องค์กรไม่มีความท้าทาย

The Challenges of Affirmative Ethical Criticism of Corporate Strategy

ความท้าทายในการยืนยัน การวิจารณ์จริยธรรมของกลยุทธ์องค์กร ต้องเผชิญกับเรื่องสำคัญ 2 เรื่องคือ ประการแรกคือจะผสมผสานภาษาของลูกค้า ภาษาธุรกิจ และภาษาทางสังคมวิทยา

ประการที่สอง การต่อต้านความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจ และจริยธรรม ที่จะลงลึกไปในการศึกษาทางธุรกิจ เราเรียกว่า separation thesis โดย Barney ได้เรียกร้องที่จะให้ทุกอย่างที่ชี้ให้เห็นถึงพื้นฐานของคำถามวิจัยเรื่องกลยุทธ์องค์กร มีทุกสิ่งที่ทำโดยสมัครใจ มีวัตถุประสงค์ชัดเจน มีหลักการ การทำงานร่วมกัน ของคน การติดตาม

Ethical Criticism of Corporate Strategy Emerges

Freeman’s (1984) ได้พูดถึง ECCS Ethical criticism of corporate strategy  ในหนังสือ Strategic Management : A Stakeholder Approach โดย Freeman ได้กำหนด CEO คราวๆ ว่าคือคนผู้ซึ่ง จัดการ และเจรจา กับกรณีของการใช้คน โดยเริ่มจากคนที่เกี่ยวข้องกับองค์กร เพื่อกำหนดกลยุทธ์องค์กรที่ถูกต้อง

An unlikely impetus

กุญแจสำคัญของ ECCS ที่สำคัญอีกอย่างนึงมาจากแหล่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ Michael Porter ได้เขียนเรื่อง competitive advantage strategy ซึ่งมีคนอ่านมาก ซึ่งไม่ได้พูดถึงจริยธรรม แต่เขาได้กล่าวว่า ธุรกิจต้องต่อสู้กันอย่างสูง และจะไม่ทำโดยขาดการพิจารณา ซึ่งมีความหมายเชิงนัยเกี่ยวกับจริยธรรมนั้นเอง

A Stream of Ethical Criticisms of Corporate Strategy

ตั้งแต่ ECCS ได้เริ่มมีการพูดถึง กระแสของโครงการการวิจารณ์ทั้ง 5 ก็ได้ตีพิมพ์ขึ้น ในแต่ละ การวิเคราะห์จุดเปลี่ยนของ กลยุทธ์องค์กรนำมาซึ่งการหาคำตอบของคำถามเรื่องจริยธรรม ซึ่งจะได้กล่าวในรายละเอียดต่อไป

Five Critical analyses

ประการแรกกล่าวถึง “Strategy through process”  ในความหมายของจริยธรรม ซึ่ง Strategy through process ต้องการความร่วมมือในทำงาน

ประการที่สอง เรียกว่า corporate re- engineering เป็นกระบวนการในการร่วมมือกันเพื่อหาทางเลือกที่ดีที่สุดขององค์กร

ประการที่สาม เรียกว่า “the prisoner’s dilemma” ซึ่งใช้ในทฤษฎีเกมส์ โดยมีนักโทษสองคน ถูกแยกสอบสวนโดยมีทางเลือก 2 ทางคือรับสารภาพ กับไม่รับสารภาพ ซึ่งถ้ารับสารภาพจะได้รับการกันไว้เป็นพยาน และจำคุกคนที่ไม่รับสารภาพ แต่ถ้ารับสารภาพทั้งคู่ ก็ได้ลดโทษครึ่งหนึ่ง แต่ถ้าไม่รับสารภาพทั้งคู่ตำรวจก็อาจจะส่งฟ้องโดยมีหลักฐานไม่เพียงพอ ทางเลือกที่ดีที่สุดคือไม่สารภาพทั้งคู่ แต่นักโทษมักจะไม่เลือกทางนี้เพราะไม่ไว้ใจอีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งการเลือกทางเลือกนี่เองได้อธิบายประเด็นของจริยธรรม ในแง่ของการตัดสินใจ

ประการที่สี่ เป็นกระแสของการวิจารณ์จริยธรรมของกลยุทธ์องค์กร ได้พูดถึงการแข่งขันในตลาด ความสัมพันธ์ของแนวคิดเรื่องกลยุทธ์องค์กร ที่ส่งผ่านเป็นกระบวนการการตัดสินใจ

ประการที่ห้า เป็นกระแสของการวิจารณ์จริยธรรมของกลยุทธ์องค์กรที่มีผลกระทบต่อภายนอก

Summary of this stream of ethical criticism

ในแต่ละการวิเคราะห์ การวิจารณ์จริยธรรม ให้สองมาตราฐานของจริยธรรมคือ a ตัวแทนศีลธรรมเป็นอิสระต่อกัน b จริยธรรมขององค์กรมีผลต่อ ประชากร และสังคมอิสระภาพ

Ethical Criticisim of Corporate Strategy Arrives at Two Destinations

การวิจารณ์จริยธรรมของกลยุทธ์องค์กร ทำให้ได้พบกับ สองจุดหมายสำคัญ

ประการแรกคือ กลยุทธ์องค์กรต้องเรียงร้อยเอาจริยธรรมไปพร้อมๆ กับการเมือง ในอีกทางหนึ่ง มันคือพิมพ์เขียวที่สร้างระเบียบวินัย และความเจริญให้คน

ประการที่สอง การวิจารณ์จริยธรรมของกลยุทธ์องค์สามารถเริ่มสร้างจุดที่จะ literature ที่ใช้ได้ดีในการสอนกลยุทธ์องค์กร เหมือนกับมนุษย์เริ่มจะมีชีวิต จริยธรรม และการเมือง เป็นคุณค่าของการมีชีวิต

Conclusion

ECCS ขับเคลือนโดยไม่หยุดนิ่ง สรุปในหนังสือ Alma Mater “I can't stop imagining how much better we could be if we asked more of ourselves.” มันไม่ใช่ปลายทางของ ECCS หรือสำหรับทุกๆการฝึกฝนของการวิจารณ์  กลยุทธ์องค์กรพัฒนามาตราฐานขึ้นเรื่อยๆ สำหรับในอนาคต ECCS จะเป็นเพียงแคมเปญ ทีกำหนดความคาดหวังแนวคิดเรื่องกลยุทธ์องค์กรสามารถขับเคลือนได้มากกว่าจะเป็นเพียงหลักสูตรที่เรียนกันในสถาบันการศึกษาเท่านั้น หรือเพียงเพื่อการโต้วาทีเกี่ยวกับอิสระภาพ ประชาธิปไตย และมากว่าที่จะพูดว่า “Corporation X มีศักยภาพเหนือกว่า Corporation Y เพราะใช้กลยุทธ์องค์กร S.”